Jeugdkamp Someren - 4 t/m 6 januari 2019
Een verslag van het traditionele jeugdkamp in Someren met de jongens en meiden van Onder 13, Onder 15 en Onder 17, waarin we zoveel beleefd hebben zodat het voelt alsof we 2 weken weggeweest zijn met zijn allen, maar het waren echt maar 2 dagen.
Dit jaar hadden we een grote groep en was het kamp uitverkocht. Er gingen zo’n 65 jongeren, waarvan zo’n 25 meiden, plus de nodige begeleiding mee naar De Hoof. Volgens planning vertrokken we op vrijdagavond rond 18:00 uur in kolonne naar het Brabantse land, waar we rond 20:00 uur aankwamen.
Ter plaatse werd de slaapkamerindeling snel geregeld, waarbij de oudere jeugd de bovenverdieping kreeg toebedeeld en de meiden en jongere jongens en begeleiding kreeg beneden een plekje toebedeeld.
Waar het voor de leiders die voor het eerst mee waren nog even wennen was, gingen de routiniers volgens vaste patronen direct aan de slag met het inrichten van het huis. Zo waren alle spullen snel uit de bussen en stonden de pingpong tafel, sjoelbak en het dartbord al snel op hun plek. Ook de kinderen hadden weinig moeite om hun weg te vinden in en om het huis en zo was het al snel een gezellige bende aan het worden.
Eén van de activiteiten was het zaalvoetbaltoernooi, waarvan de eerste wedstrijden al direct op vrijdagavond gespeeld werden. Ondertussen was het een uur of tien in de avond en dus tijd om naar het bos in Lierop te gaan voor het avondspel.
In het bos werd een spel gespeeld waarbij er munten van het ene punt naar het andere punt gebracht moesten worden. In het donkere bos liepen de leiders als douaniers, sommige verkleed als clown om de kids te tikken en zo de munten af te pakken. Vreemd genoeg ;) hadden de meesten net geen munt op zak als ze getikt werden. Na een uurtje in het bos het spel gespeeld te hebben gingen we weer terug naar het huis. Daarna was er tijd om wat te drinken, een gefrituurd happie en een hoop gekkigheid. En het was nog lang gezellig in huis.
Na een kort (of geen) nachtje slaap was het dus ook al weer vroeg ochtend. En dan kan het natuurlijk gebeuren dat er toevallig iets of iemand tegen een brandmelder aan komt en dat die dan af gaat. Zonder al te veel stress, want Timon bracht net de koffie in de slaapzaal bij de leiding, is er gecontroleerd of er echt niets aan de hand was. Jammer was wel dat de beheerder het brandalarm niet zo gemakkelijk uit kreeg (of was hier opzet in het spel) en dat we dus een half uur naar deze wekker hebben moeten luisteren. Maar zodoende waren we tegen achten wel lekker wakker met zijn allen.
Na het ontbijt was het tijd voor de traditionele wandeling bij en rond het Keelven. Gewoon op het gemakkie of hardlopend hebben we allemaal het rondje gemaakt en hebben we de groepsfoto gemaakt.
Terug bij het huis is er verder gevoetbald in het toernooi en na de lunch met een broodje worst zijn we gaan zwemmen bij Centerparcs de Kempervennen. Het was een ritje van een klein halfuurtje naar het zwembad, wat door velen gebruikt werd om toch even wat slaap in te halen. Helaas was de wildwaterbaan bijna de hele middag gesloten, maar iedereen heeft zich verder prima vermaakt in het wat frisse zwembad. Ook tijdens het ritje terug naar Someren gingen er weer een hoop oogjes even dicht.
Het diner bestond rond 20:00 uur uit friet en snacks vanuit de frietkar die was geregeld. Ondertussen werd de sporthal omgebouwd tot een super coole lasergame arena met de nodige licht, geluid en rook effecten. Er is een competitie gespeeld tussen de verschillende teams en iedereen vond het super. Na het lasergamen was het ondertussen al weer wat later op de avond en was het tijd voor de PubQuiz met 40 vragen, waarbij er getest is welk team het slimste was. Dat team mocht een leuk presentje als prijs ontvangen.
Daarna was het tijd voor de karaoke onder leiding van DJ Timon, die voorop ging in de polonaise en voorin de boot zat tijdens het roeien. Veel nog onondekt zang talent heeft zich deze avond laten zien en horen. Ondertussen werden er nog wat snacks genuttigd, want die moesten ook op natuurlijk. Zachtjesaan werd het groepje wat bleef hangen wel wat kleiner en gingen de eersten toch net iets eerder slapen dan de nacht ervoor. Rond een uur of twee ging de muziek beneden uit of tenminste een standje lager en gingen de meesten wel naar de kamer. Bij de jongsten was het toen ook al snel stil, maar van horen zeggen schijnt dat bij de grotere jongens op de 1e verdieping niet zo geweest te zijn.
Op zondagochtend werd er uitgeslapen en kwam de koffie pas rond 9.30 uur. Op dat moment was er verder nog niemand te bekennen van de jeugd. Niet iedereen heeft het gered om op tijd aan tafel te zitten voor het ontbijt met een gekookt eitje. Na het ontbijt zijn de laatste potjes van het zaalvoetbaltoernooi gespeeld en was bekend wie de finale mochten spelen. Voordat we deze gingen spelen hebben we alvast één en ander opgeruimd en ingepakt.
Voor de finale werden er nog wat prijsjes en certificaten uitgereikt voor het lasergamen en (hard)lopen rond het meer. De finale van het voetballen was spannend en er moest zelfs een verlenging aan te pas komen om de winnaar te bepalen.
Hierna moesten de jongens en meiden echt aan de slag met het opruimen van de kamers met dweil, bezem en stoffer en blik. Alle chips, snoepies, cola en andere zooi moest van de vloer. Dit onder toeziend oog van de beheerder van de Hoof. Toen hij zijn goedkeuring had gegeven konden we iedereen verzamelen en instappen voor de terugreis. De verliep soepeltjes en zo waren we om ongeveer 15:30 uur weer terug bij de voetbal.
Via deze weg een grote pluim voor de organisatoren van het kamp, die dit al jaren tot in de puntjes regelen. Ook alle overige vrijwilligers bedankt voor jullie inzet en het regelen en organiseren van alle activiteiten en het rijden en begeleiden.
Maar met name dank aan alle jongens en meiden die met ons zijn meegegaan op kamp. Voor jullie doen we dit soort dingen en dan is het super om te zien dat we zo’n weekend met elkaar, van jong tot oud, kunnen beleven zonder enige wanklank of ander gedoe. Super bedankt allemaal en hopelijk tot volgend jaar!
Naast de kinderen en begeleiding voor hun enthousiasme, zoals al vele jaren onze hartelijke dank aan Nissan garage Aantjes-Hofman en Bas vd Berg voor het belangeloos ter beschikking stellen van de prachtige bussen.
Ook de Vriendenclub weer ontzettend bedankt voor het sponsoren van de patatkar, elk jaar weer een groot succes!
